OSTEOPATIA
Gałąź medycyny manualnej osteopatycznej, uzupełnienie medycyny klasycznej.
Oparta na manualnym - bezpośrednim kontakcie terapeuty z pacjentem (nacisk, masaż, mobilizacje, chwyty, manipulacje, odpowiednie ułożenie ciała, etc.) stosowanym w celach diagnostycznych i terapeutycznych.
Wykorzystuje wzajemne zależności między ciałem, umysłem i duchem w stanie zdrowia oraz w chorobie.
Traktuje człowieka całościowo (holistycznie) i ma na celu przywrócenie równowagi zaburzonej w wyniku choroby.
Osteopatia nie ogranicza się do leczenia objawów - ale skupia się na ustaleniu i terapii pierwotnej przyczyny danej dysfunkcji. Jest to o tyle istotne, że niejednokrotnie (szczególnie przy zaburzeniach somatycznych) miejsce występowania dolegliwości bywa inne, niż miejsce wywołującej je niesprawności, co utrudnia postawienie właściwej diagnozy wyłącznie w oparciu o wąsko ukierunkowane standardowe badania.
W terapii osteopatycznej szczególnie duży nacisk kładzie się na pobudzanie naturlnych procesów samoleczenia organizmu, przez co stosowanie technik osteopatycznych jest bezpieczne, a ewentualne przeciwwskazania - ograniczone.
Osteopatia może być stosowana u każdego pacjenta w każdym wieku (zarówno u najmłodszych, jak i seniorów) w szerokim spektrum stanów chorobowych.
